شهر ممنوعه چین و ده نکته که شاید نشنیده باشید

شهر ممنوعه نام منطقه ای در پکن، پایتخت چین است که به عنوان یکی از جاذبه های مهم گردشگری چین به حساب می آید. این شهر در واقع مجموعه ای از قصرهای دیدنی است که روزگاری محل زندگی امپراطورهای سلسله های مختلف چین بوده است. از آنجائیکه ورود افرادی غیر از خاندان امپراطور به آن ممنوع بوده، نام «شهر ممنوعه» روی آن گذاشتند. البته امروزه شهر ممنوعه در پکن به عنوان جاذبه ای مهم محسوب می شود. تاریخ ساخت شهر ممنوعه به سال ۱۴۰۶ میلادی باز می گردد، زمانیکه امپراطور سلسله مینگ دستور ساخت آن را داد تا این مجموعه با قصرهای سلطنتی بعد از ۱۴ سال ساخته شود و محل امپراطوری پادشاهان چین شود. تا نابود شدن سلسه مینگ برای ۵ قرن بیش از ۲۰ امپراطور در این شهر زندگی کردند و سکان حاکمین چین را در دست گرفتند.

 

اما چرا به این شهر ممنوعه می گویند؟ دلیل اصلی نامگذاری اینجا به این دلیل بوده است زیرا هیچکس حق ورود به این مکان را نداشته است و از دید همگان مخفی بوده جز خاندان سلطنتی و خانواده اشراف.

 

شهر ممنوعه تا کنون 24 امپراتور را به خود دیده است.

شهر ممنوعه را میتوان وسیع ترین و مجهزترین شهر باستانی نامید.

نوع معماری شهر ممنوعه چین به نحوی است که دیوارهای آن مقاوت بالایی در برابر حملات توپخانه ای دارد.

 

این شهر بین دیوار سرخ‌ به طول بیش از ۳۴۰۰ متر و رودخانه ای بیرون این دیوار احاطه شده است به نحوی که باید فکر ورود غیر قانونی به این شهر را از سر بیرون کرد.

جالب است بدانید تعداد ۹۹۹۹٫۵ اتاق در قصرهای شهر ممنوعه وجود دارد. این عدد بدلیل وجود اعتقادی قدیمی می باشد که می گویند اقامتگاه امپراتوران آسمانی ۱۰ هزار اتاق دارد و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی هستند، نباید از تعداد اتاق‌های امپراتور آسمانی بیشتر داشته باشند. به همین دلیل تعداد اتاق‌های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از تعداد اتاق‌های کاخ آسمانی است.

 

شهر ممنوعه به ‌عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.  این شهر از اهمیت بالایی در نزد مردم چین برخوردار است .

محبوبیت شهر ممنوعه به قدری زیاد است که سالانه میلیونها نفر برای بازدید این شهر صف می کشند.

گردشگران میتوانند با پوشیدن لباس های شاهزاده و در خانه شاهزاده غذا میل کنند . البته غذای شاهزادگان قدیمی را .

 

مساحت شهر ممنوعه، دو برابر واتیکان و سه برابر کاخ کرملین است. مردم قدیمی اینگونه می گویند که تعداد ۱ میلیون کارگر و هنرمند برای ساخت شهر ممنوعه ۱۴ سال به طور شبانه روزی کار کردند

در سال ۲۰۱۳ به مدت ۷۲ ساعت دربهای شهر ممنوعه به روی همه مردم باز شد تا بتوانند بدون ویزا به این مکان سفر کنند. در همین زمان اندک میلیونها نفر به شهر ممنوعه سرازیر شدند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *